Nationaal Programma Voor De Bestrijding Van Verslavingsgedrag

Jongeren begeleiden door middel van een medisch-sociale aanpak

Het fenomeen van verslavingsgedrag vormt een belangrijke gezondheidsproblematiek. Overheden en nationale en internationale organisaties proberen de gevolgen ervan te verminderen door regulering, medicijnen en actie op het terrein. De strijd tegen drugs en de preventie van verslavingsgedrag vormen een ware uitdaging op nationaal niveau, in het bijzonder wat betreft jongeren. Deze bevolkingsgroep, die het meest kwetsbaar is, komt op vroege leeftijd in contact met drugs en gebruik.

Onbehagen, gedragsstoornissen, uitsluiting... jonge mensen hebben speciale aandacht en bescherming nodig, vooral als ze uit een achtergestelde achtergrond komen. Sinds 2010 zet de Stichting zich in via een zorgstrategie die is georganiseerd en aangepast aan mensen die te lijden hebben onder risicovol gebruik. Ze richt haar inspanningen op de meest kwetsbare bevolkingsgroepen, namelijk jongeren en personen uit kansarme milieus.

Deze strategie omvat een medische en sociale dimensie binnen een benaderingslogica van nabijheid en toegankelijkheid van zorg en ondersteuning. Ze is gebaseerd op een operationeel model van interministeriële samenwerking en partnerschap met het maatschappelijk middenveld. Dit model laat de tussenkomst toe van de betrokken partijen die zich inzetten voor deze problematiek op nationaal niveau, en van de competenties die zijn aangepast voor de aanpak op lokaal niveau.

Het Nationaal Programma voor de Bestrijding van Verslavingsgedrag vertaalt zich in het opzetten van specifieke ondersteuningsstructuren: de centra voor verslavingszorg. Ze worden geïmplementeerd op het hele nationale grondgebied (Tanger, Tetouan, Chefchaouen, Nador, Oujda, Rabat, Fez, Meknes, Casablanca, Marrakech, Agadir), volgens zones, afhankelijk van de penetratie van het type van het verslavingsgebruik. Zo werd, bijvoorbeeld, vastgesteld dat de noordelijke regio het meest wordt getroffen door harddrugsgebruik en dat het oosten te maken heeft met een significant gebruik van psychtrope middelen.

De zorgverlening gebeurt volgens het type aandoening dat gerelateerd is aan het gebruik. Ze wordt gewaarborgd door middel van een gecoördineerde interventie tussen het personeel van het ministerie van Volksgezondheid en plaatselijke verenigingen. De interventieteams zijn gespecialiseerd op het vlak van verslavingszorg en -preventie. Ze worden georganiseerd in twee operationele pijlers: een medische pijler en een communautaire pijler.

De medische pijler wordt beheerd door het Ministerie van Volksgezondheid dat professionele hulp die is opgeleid in de verslavingszorg inzet (artsen gespecialiseerd in verslavingszorg, psychiaters, psychologen en verpleegkundigen). De medische zorg omvat algemene medische raadpleging, verslavingszorg en psychiatrie, evenals het toebrengen van methadon.

De communautaire pijler wordt beheerd door een lokale vereniging die bestaat uit gezondheidswerkers en sociale actoren die gespecialiseerd zijn in de strijd tegen verslaving. Deze laatsten nemen preventie, sensibilisering, risicobeperking en psychosociale begeleiding voor hun rekening. Deze pijler opereert op basis van twee modaliteiten, vast en mobiel. De pijler bied ook een begeleiding bij de sociaal-professionele integratie, door middel van sociale artistieke en sportieve activiteiten en opleidingsworkshops.